خط زمانی توسعه mRNA
در سال ۱۹۶۱، برنر و همکاران برای نخستین بار RNA پیامرسان را بهعنوان ماده وراثتی میانی در قانون مرکزی (از DNA به RNA و از آنجا به پروتئین) کشف کردند. در سال ۱۹۹۰، RNAs پیامرسان حاصل از تراگیری در محیط بیرونی بهطور کامل با تزریق مستقیم در سلولهای فرگشتی عبارت شدند، که برای نخستین بار نشان داد که RNAs پیامرسان میتوانند درون جسم عبارت شوند و واکسنهای مبتنی بر RNA پیامرسان قابل توسعه هستند.
از آن زمان، الگوی ساختاری، ویرایش، تحویل و فناوریهای دیگر مرتبط با mRNAها به سرعت پیشرفت کرده است. در سال ۲۰۰۲، mRNAهای ex vivo برای اولین بار در سلولهای دندریتیک منتقل شدند در یک آزمایش بالینی برای تحریک سلولهای T سیتوتoksیک علیه سرطان. در سال ۲۰۲۰، واکسنهای mRNA علیه بیماری ویروس کرونا ۲۰۱۹ (COVID-۱۹) تأیید شدند، که علاقه و انتظار نسبت به mRNA را بیشتر کرده است. در حال حاضر، واکسنهای مبتنی بر mRNA و داروهای آن برای درمان انواع مختلف بیماریها، از جمله بیماریهای عفونی، سرطان و کمبود پروتئین/آنزیم، مورد بررسی فعال قرار گرفته است.
اطلاعات بیشتر درباره فناوریهای بیوسنتز mRNA
استفاده از mRNA
واکسنهای mRNA
درمانهای mRNA
دیگر
یائوهای بیو-فارما راهحل یکپارچه برای RNA ارائه میدهد
سفارشی سازی تحویلپذیرها
دسته بندی
|
محصولات تحویلی
|
مشخصات
|
کاربردها
|
غیر-GMP
|
مواد دارویی، mRNA
|
0.1~10 میلیگرم (mRNA)
|
تحقیقات پیش از بالینی مانند تراسپکشن سلولی، توسعه روش تحلیلی، مطالعات پیش از ثبات، توسعه فرمولاسیون
|
محصول دارویی، LNP-mRNA
|
GMP، استریلیته
|
مواد دارویی، mRNA
|
10 میلیگرم ~ 70 گرم
|
داروی نوین تحقیقی (IND)، مجوز آزمایش بالینی (CTA)، تأمین آزمایش بالینی، درخواست مجوز تجاری زیستی (BLA)، تأمین تجاری
|
محصول دارویی، LNP-mRNA
|
5000 شیشه یا سیرینهای پیشآماده/کارتidgeها
|