علاقه رو به رشد به مهارکننده‌های چک‌پوینت ایمنی (ICIs) توسط یک پدیده معروف به مقاومت تطبیقی رهبری می‌شود، که در آن سلول‌های تومور پروتئین مرگ برنامه‌ریزی شده لیگاند 1 (PD-L1) را بیان می‌کنند، در حالی که دیگران عبارت PD-L1 را در پاسخ به سیتوکین‌های التهابی تنظیم می‌کنند.
مهارکننده‌های چک‌پوینت ایمنی مبتنی بر آنتی‌بادی‌های تک‌سلولی (mab) به طور گسترده برای درمان و تشخیص سرطان استفاده می‌شوند و فناوری‌های کوچک‌سازی آنتیبادی برای بهبود کارایی ایمونوتراپی‌ها در حال توسعه هستند. مهارکننده‌های PD1/PD-L1 مبتنی بر نانوبادی مانند NM-01, B3, KN035, Nb97, Nb109, 3/E2 و sdAb K2 توسعه یافته‌اند. نانوآنتی‌بادی همچنین به عنوان آنتیبادی تک دامنه (SdAb) یا قسمت متغیر زنجیره سنگین (VHH) شناخته می‌شود.
به دلیل وزن مولکولی پایین آنانوانتی بادی ها، تراوش قوی به بافت ها و اتصال سریع و خاص به آنتی ژن ها رخ می دهد، در حالی که نانوبادی های غیرمرتبط می توانند از طریق اخراج کلیویی به سرعت حذف شوند. بنابراین، نانوبادی ها نسبت به mAbs، فوراً بعد از مصرف، سیگنال های بیشتری از هدف نسبت به زمینه تولید می کنند.
Anti-PD-1 VHH, KN035
اولین نانوبادی ضد PD-L1، KN035، از کتابخانه ایمنی شتر کشف شده است. KN035 به صورت انتخابی به PD-L1 متصل می شود و تعامل بین PD-L1 و PD-1 را مسدود می کند. مشابه آنتی بادی ضد PD-L1، KN035 به طور مؤثر برای رقابت با پنج آمینو اسید محله گرم روی سطح PD-L1 عمل می کند.
Anti-PD-1 VHH, NM-01
NM-01 یک آنتی بادی تک دامنه (sdAb) علیه PD-L1 است که برای ایمونو تصویربرداری توسعه یافته است. یک مطالعه بالینی فاز II، مطالعه PELICAN (NCT04992715)، در حال انجام است که در آن 15 بیمار جهت اندازه گیری بیان PD-L1 در NSCLC (تومور اصلی و لخته های متاستاتیک) با استفاده از SPECT/CT مبتنی بر 99mTc-NM-01 و مقایسه آن با زیست شناسی تشخیصی ثبت خواهند شد.
Anti-PD-1 VHH, Nb97
شیان و همکاران (دانشگاه فودان) با استفاده از نمایش فاژ، آنتی بادی دیگری علیه PD1 (Nb97) پیدا کردند. Nb97 به صورت پروتئین ترکیبی Nb97-Nb97-آلبومین سرم انسانی، Nb97-Nb97-HSA (MY2935) مورد بررسی قرار گرفت. عمر نیمه در سرم نانوبادی Nb97 با ترکیب با آلبومین سرم انسانی (HSA) افزایش یافت. Nb97-Nb97-HSA نشان دهنده اثر مهارکننده قوی‌تری نسبت به Nb97-Fc انسانی (MY2626) بود.
آن티-PD-1 VHH، K2
دانشگاه آزاد بروسل (VUB) یک sdAb خاص برای PD-L1 به نام K2 توسعه داده است که مهار محور PD-1/PD-L1 را انجام می‌دهد. ویژگی K2 توانایی سلول‌های دندریتیک را برای فعال‌سازی سلول‌های T و تحریک تولید سیتوکاین افزایش می‌دهد. وقتی sdAb K2 با درمان سلول‌های دندریتیک ترکیب شود، ممکن است موثرتر از mAb ضد PD-L1 در برابر بیماری‌های سرطانی باشد.
آنти-PD-1 VHH، B3
نانو بادی‌ها همچنین می‌توانند برای تنظیم محیط میکروی تومور به عنوان حمل‌کنندگان سیتوکاین استفاده شوند. در یک مورد، پروتئین فیوزیونی که شامل VHH خاص PD-L1 (B3) و یک شیمیوکین (CCL21، لیگاند موتیف C-C شیمیوکین 21) است، می‌تواند با حمل CCL21 به محیط مثبت PD-L1، ایمونوتراپی را تحریک کرده و لوکوسیت‌های مربوطه را جذب کند.
شرکت یائوهای بیو-فارما راه‌حل CDMO یک‌پارچه برای VHH/ sdAb ارائه می‌دهد
VHH ضد PD-1/PD-L1 در حال توسعه
|
آنتی PD-1 VHH
|
سیستم بیان
|
صحنه
|
آزمایش‌های بالینی
|
|
KN035، Envafolimab
|
سلول HEK293
|
تایید
|
غیر قابل اجرا
|
|
99mTc-NM-01
|
اسچریشیا کلی (E. coli)
|
فاز 2
|
NCT04992715
|
|
Nb97-Nb97-HSA (MY2935)
|
قارچ ( پیشیا پاستوریس )
|
پیش از بالینی
|
غیر قابل اجرا
|
|
99mTc-K2
|
ای. کلی
|
پیش از بالینی
|
غیر قابل اجرا
|
|
پروتئین ترکیبی B3-CCL21
|
ای. کلی
|
پیش از بالینی
|
غیر قابل اجرا
|
EN
AR
HR
CS
DA
NL
FI
FR
DE
EL
IT
JA
KO
NO
PL
PT
RO
RU
ES
SV
IW
ID
LV
LT
SR
SK
SL
UK
VI
ET
HU
TH
TR
FA
AF
MS
BE
MK
UR
BN
