سیتومگالوویروس انسانی (HCMV) که ویروس بتا هرپس انسانی نوع 5 نیز نامیده می شود، یک عفونت شایع و یک بیماری جدی است. CMV یک پاتوژن مهم در بیماران دچار نقص ایمنی است، از جمله بیماران با پیوند اعضای جامد و سلول های خونساز، بیماران آلوده به HIV و بیمارانی که داروهای تعدیل کننده ایمنی دریافت می کنند.
CMV یک ویروس DNA دو رشته ای است. و HCMV عضوی از خانواده Herpesviridae و متعلق به زیر گروه Betaherpesvirinae است.
کاربرد آنتی ژن سیتومگالوویروس (CMV).
تست سرولوژیک برای عفونت CMV
عفونت با CMV منجر به تشکیل آنتی‌بادی‌هایی علیه ویروس می‌شود که برای تمام عمر در بدن باقی می‌مانند. سنجش ایمونوسوربنت متصل به آنزیم (ELISA) یک آزمایش سرولوژیک رایج برای تعیین سطح آنتی بادی های CMV ارائه می دهد. از نتایج می توان برای تعیین اینکه آیا کودک به طور حاد آلوده است، سابقه عفونت دارد یا به طور غیرفعال از طریق آنتی بادی های مادر آلوده شده است، استفاده کرد.
تشخیص عفونت CMV اغلب با آزمایش آنتی بادی های IgG و IgM ضد CMV آغاز می شود. تبدیل سرمی IgG نشان دهنده عفونت اخیر است. و اندازه گیری آنتی بادی های CMV IgG عفونت قبلی را نشان می دهد. در بیماران IgM مثبت می توان از تست CMV IgG مثبت برای ارزیابی مدت زمان عفونت استفاده کرد.
به عنوان یک آزمایش کیفی آزمایشگاهی، از روش Elecsys CMV IgG برای تشخیص آنتی بادی های IgG در برابر CMV در سرم انسانی، پلاسمای لیتیوم هپارین، پلاسما K2-EDTA و پلاسمای K3-EDTA استفاده می شود.
این کیت از یک سنجش ایمنی دو مرحله ای ساندویچ شامل میکروذرات استرپتاویدین، آنتی ژن اختصاصی CMV نوترکیب بیوتینیله (تولید شده در اشریشیا کولی) که با کمپلکس روتنیوم و یک سنجش الکتروشیمیلومینسانس مشخص می شود.
Roche Diagnostics Elecsys را هم CMV IgM و هم Elecsys CMV IgG را توسعه داد.
واکسن هایی برای پیشگیری یا درمان عفونت CMV
در حال حاضر، هیچ واکسن مجاز علیه عفونت CMV وجود ندارد. چندین پلت فرم واکسن CMV، از جمله ناقل های ویروسی، زیر واحدهای نوترکیب، واکسن های ضعیف شده زنده، و mRNA ها، در مرحله آزمایشی فاز II و فاز III هستند.
در حال حاضر، دو واکسن mRNA-1647 (واکسن mRNA) و ASP01131 (واکسن DNA) در مرحله آزمایش بالینی فاز III هستند.
mRNA-1647 از شش mRNA تشکیل شده است. در میان آنها، پنج تای آنها پنج پروتئین مختلف (UL128، UL130، UL131، gL، و gH) را رمزگذاری می‌کنند که با هم یک پروتئین پنتامری را تشکیل می‌دهند و ششمین پروتئین گلیکوپروتئین B (gB) CMV را کد می‌کند. mRNA-1647 به عنوان یک نانوذره لیپیدی (ASP01131) ساخته شد و اکنون در مرحله آزمایش بالینی فاز III قرار دارد.
ASP0113 یک واکسن DNA درمانی شامل دو پلاسمید VCL-6365 و VCL-6368 است که به ترتیب CMV gB و فسفوپروتئین 65 انسانی (pp65) را کد می کند.
Yaohai Bio-Pharma راه حل CDMO یک مرحله ای را برای آنتی ژن CMV ارائه می دهد
EN
AR
HR
CS
DA
NL
FI
FR
DE
EL
IT
JA
KO
نه
PL
PT
RO
RU
ES
SV
IW
ID
LV
LT
SR
SK
SL
UK
VI
ET
HU
TH
TR
FA
AF
MS
BE
MK
UR
BN
