واکسن‌های زیرمجموعه بازسازی شده، که به آن‌ها واکسن پروتئین بازسازی شده نیز می‌گویند، از آنتیژن‌های ویروسی یا باکتریایی تشکیل شده است که شامل پروتئین‌های تکی و ساده یا ساختارهای پیچیده‌ای مانند ذرات شبیه ویروس (VLP) می‌باشد. واکسن‌های زیرمجموعه بازسازی شده با استفاده از فناوری DNA بازسازی شده تولید می‌شوند.
سیستم‌های مختلف عبارت از باکتری‌ها ( اسخیریشیا کلی )، قارچ‌های خمیر ( Saccharomyces cerevisiae, Hansenula polymorpha, Pichia pastoris )، سلول‌های حشرات، سلول‌های فرگشت‌یافته، یا حتی گیاهان، می‌توانند برای رفع چالش‌ها و گردنده‌های تولید واکسن پروتئین بازسازی شده استفاده شوند.
اولین واکسن زیرواحدی علیه ویروس هپاتیت B (HBV)، Heptavax، در سال 1986 مجوز گرفت. Heptavax به صورت خودکار در VLP مبتنی بر آنتیژن سطحی هپاتیت B (HBsAg) با استفاده از قارچ S. cerevisiae به عنوان سیستم بیان جمع شده است. پس از آن، HPV، یک واکسن هدف‌مند علیه ویروس پاپیلوم انسانی که از پروتئین ساختاری L1 استفاده می‌کند، معرفی شد و در سال‌های 2006 و 2007 به بازار وارد شد. این موضوع موفقیت بزرگی بود و سپس منجر به تصویب چندین واکسن زیرواحدی بازتولیدی علیه ویروس‌ها یا باکتری‌ها شد.
واکسن‌های زیرواحدی بازتولیدی مجاز
واکسن‌های رکامبننت در حال توسعه (قسمتی)
یائوهای بیو-فارما راه‌حل کامل CDMO برای واکسن زیرمجموعه بازسازی شده ارائه می‌دهد
مرجع:
Cid R, Bolívar J. پلتفرم‌های تولید واکسن‌های پروتئین‌محور: از استراتژی‌های کلاسیک به نسل بعدی. Biomolecules. 2021 Jul 21;11(8):1072. doi: 10.3390/biom11081072.
EN
AR
HR
CS
DA
NL
FI
FR
DE
EL
IT
JA
KO
NO
PL
PT
RO
RU
ES
SV
IW
ID
LV
LT
SR
SK
SL
UK
VI
ET
HU
TH
TR
FA
AF
MS
BE
MK
UR
BN
