ویروس هپاتیت B (HBV) عامل بیماری کبدی به نام هپاتیت B است. علاوه بر این، از طریق مایعات بدن مانند خون پخش می شود. بر اساس برآوردهای WHO، 1.5 میلیون مورد جدید عفونت مزمن هپاتیت B در سال رخ می دهد که 296 میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. هپاتیت B یک بیماری گذرا است. برای برخی دیگر، ممکن است به یک عفونت مزمن و طولانی مدت تبدیل شود که خطر مشکلات عمده و حتی کشنده سلامتی از جمله سرطان یا بیماری کبد را افزایش می دهد.
ویروس ایکوسادرال و محصور شده به نام HBV بالغ دارای ژنوم DNA دو رشته ای دایره ای (dsDNA) است. آنتی ژن سطحی هپاتیت B (HBsAg)، آنتی ژن هسته هپاتیت B (HBcAg) و آنتی ژن پوششی هپاتیت B (HBeAg) آنتی ژن هایی هستند که بخشی از HBV هستند. سه نوع مختلف پروتئین ویروسی هپاتیت B وجود دارد: کوچک (S)، متوسط (M) و بزرگ (L). HBsAg اولین پروتئینی است که شناسایی شده است. جزء فعال واکسیناسیون نوترکیب علیه هپاتیت B، HBsAg نوترکیب است.
پروتئین ساختاری اولیه نوکلئوکپسید ایکوز وجهی HBV، HBcAg، در تولید مثل ویروس نقش دارد. آزمایش آنتی بادی هسته هپاتیت B (ضد HBc یا HBcAb) از HBcAg نوترکیب استفاده می کند.
HBeAg به عنوان "غیر ذره" در نظر گرفته می شود، ترشح می شود و در سرم تجمع می یابد. بین هسته نوکلئوکپسید ایکوسادرال و غشای لیپیدی قرار دارد. از همان چارچوب خواندن برای ایجاد HBcAg و HBeAg استفاده می شود.
کاربرد آنتی ژن HBV (HBV).
HBsAg در واکسن HBV
بر اساس تلاش بولمبرگ که آنتی ژن استرالیایی را کشف کرد و جایزه نوبل را دریافت کرد، اولین نسل از واکسن های HBV در سال 1981 تایید شد. آنتی ژن استرالیایی که اکنون آنتی ژن سطحی هپاتیت B (HBsAg) نامیده می شود، در سرم های آلوده یافت شد. بیماران و به عنوان یک واکسن منحصر به فرد از طریق مشتق مستقیم HBsAg از حاملان انسانی ساخته شده است.
با این حال، واکسن مشتق شده از خون در سال 1986 با یک HBsAg نوترکیب اصلاح شده که با استفاده از روش‌های DNA نوترکیب و در سلول‌های مخمر به دلیل نگرانی‌های ایمنی زیستی تولید شد، جایگزین شد.
واکسن های نوترکیب HBV (نسل دوم) در ابتدا با استفاده از سیستم مخمر تولید شدند. واکسن‌های HBV مشتق از مخمر موجود بر اساس خودآرایی مونومرهای HBsAg در ذرات ویروس مانند (VLP) هستند. گزارش شده است که HBsAg مشتق شده از مخمر خالص، VLPهایی با طول حدود 22 نانومتر دارد. و 60 تا 70 درصد از HBsAg VLP های تشکیل شده از پروتئین های مونومر HBsAg تشکیل شده است و بقیه حاوی لیپیدها هستند. به طور خلاصه، VLP های به دست آمده بسیار ایمنی زا هستند، آنتی بادی های خنثی کننده قوی را ایجاد می کنند و واکسن ایمنی هستند که حاوی هیچ ژنوم ویروسی نیستند.
HBsAg در تست Anti-HBs
آنتی بادی ضد HBsAg که به عنوان آنتی HBsAb نیز شناخته می شود، می تواند پس از واکسیناسیون یا عفونت هپاتیت B برای ارزیابی اثربخشی واکسن یا ردیابی پیشرفت بیماری پس از عفونت HBV آزمایش شود. از طریق آزمایش آنتی HBs (یا HBsAb) "مثبت" یا "واکنشی" نشان می دهد که بیمار در برابر ویروس هپاتیت B محافظت می شود. نتایج یک آزمایش مثبت آنتی HBs (یا HBsAb) نشان می دهد که بیمار "ایمن" است و از عفونت توسط ویروس هپاتیت B محافظت می کند.
Architect Anti-HBs Assay Kit، توسعه یافته توسط Abbott، برای آزمایش Anti-HBs موجود در سرم و پلاسمای انسانی و شامل زیرگروه های HBsAg نوترکیب ad و همچنین ay (تولید شده در اشریشیا کولی) میکروذرات پوشش داده شده با تثبیت کننده های پروتئینی در بافر Tris.
HBcAg در تست Anti-HBs
مطالعات نشان داده است که انتقال خون مثبت به آنتی بادی های آنتی ژن اصلی هپاتیت B (ضد HBc) در حالی که منفی به HBsAg، همچنین منجر به ایجاد هپاتیت در برخی از گیرندگان می شود. بنابراین، تشخیص خون کامل و اجزای ضد HBc که برای انتقال خون طراحی شده‌اند، می‌تواند بروز عفونت هپاتیت B مرتبط با تزریق را کاهش دهد و در نتیجه ایمنی خون رسانی را بهبود بخشد.
کیت Anti-HBc Alinity توسط Abbott ساخته شده است که برای تشخیص کیفی آنتی بادی های ضد HBc در نمونه های سرم و پلاسمای انسانی طراحی شده است. کیت حاوی HBcAg نوترکیب تولید شده توسط باکتری E. coli. نتیجه آزمایش آنتی HBc (یا HBcAb) "مثبت" یا "واکنشی" عفونت هپاتیت B گذشته یا فعلی را نشان می دهد. برخلاف آنتی بادی های سطحی، آنتی بادی های اصلی در برابر ویروس هپاتیت B محافظت نمی کنند.
Yaohai Bio-Pharma راه حل CDMO یک مرحله ای را برای آنتی ژن HBV ارائه می دهد
EN
AR
HR
CS
DA
NL
FI
FR
DE
EL
IT
JA
KO
نه
PL
PT
RO
RU
ES
SV
IW
ID
LV
LT
SR
SK
SL
UK
VI
ET
HU
TH
TR
FA
AF
MS
BE
MK
UR
BN
