سیتومگالو ویروس انسانی (HCMV)، که همچنین به عنوان نوع ۵ بتا هرپس ویروس انسانی شناخته می‌شود، یک عفونت رایج و یک بیماری جدی است. CMV یک پاتوژن مهم در بیماران با سیستم ایمنی ضعیف است، شامل بیماران با انتقال اعضای جامد و سلول‌های خونی، بیماران آلوده به HIV و بیماران دریافت‌کننده داروها برای تنظیم سیستم ایمنی.
CMV یک ویروس DNA دو سری است. HCMV عضو خانواده Herpesviridae است و به زیرگروه Betaherpesvirinae تعلق دارد.
استفاده از آنتی ژن سیتومگالو ویروس (CMV)
آزمایش سرم‌شناسی برای عفونت CMV
آلودگی به CMV منجر به تشکیل آنتی بادی‌ها علیه ویروس می‌شود که طی تمام عمر در بدن باقی می‌مانند. آزمایش ELISA (آنzyme-Linked Immunosorbent Assay) یک آزمایش سرم‌شناسی رایج برای تعیین سطح آنتی بادی‌های CMV است. نتایج می‌توانند برای تعیین اینکه کودک به چه حالتی آلوده است - آلودگی حاد، سابقه عفونت یا آلودگی غیرمستقیم از طریق آنتی بادی‌های مادری - استفاده شوند.
تشخیص عفونت CMV اغلب با آزمایش برای آنتی بادی های anti-CMV IgG و IgM شروع می شود. سروکنwersioIgG نشان دهنده یک عفونت اخیر است؛ و اندازه گیری آنتی بادی های CMV IgG یک عفونت قبلی را نشان می دهد. در بیماران مثبت IgM، تست مثبت CMV IgG می تواند برای ارزیابی مدت زمان عفونت استفاده شود.
به عنوان یک آزمایش کیفی in vitro، Elecsys CMV IgG Assay برای تشخیص آنتی بادی های IgG علیه CMV در سرم انسانی، پلاسما لیتیوم هپارین، پلاسما K2-EDTA و پلاسما K3-EDTA استفاده می شود.
جعبه ابزار از یک آزمایش ایمنوآسان دو مرحله ای استفاده می کند که شامل ذرات میکرو ایست فیویدین، آنتی ژن خاص CMV بازتولیدی (تولید شده در اسخیریشیا کلی ) که توسط مختلط روتنیوم نشان داده می شود، و آزمایش الکتروشیمیایی فسفردان است.
شرکت Roche Diagnostics هم آزمایش Elecsys CMV IgM و هم Elecsys CMV IgG را توسعه داده است.
واکسن ها برای جلوگیری از یا درمان عفونت CMV
در حال حاضر، واکسن‌های مجازی علیه عفونت CMV وجود ندارد. چندین پلتفرم واکسن CMV، از جمله وکتورهای ویروسی، زیرواحدهای بازتولیدی، واکسن‌های زنده کاهش عملکرد و mRNAها در آزمایش‌های فاز دو و فاز سه هستند.
در حال حاضر، دو واکسن، mRNA-1647 (واکسن mRNA) و ASP01131 (واکسن DNA)، در آزمایش‌های بالینی فاز سه هستند.
MRNA-1647 شامل شش mRNA است. از بین آنها، پنج تا از آنها پنج پروتئین مختلف (UL128، UL130، UL131، gL و gH) را کد می‌کنند که به طور مشترک یک پروتئین پنتامری تشکیل می‌دهند، و ششمی پروتئین CMV گلیکوزید پروتئین B (gB) را کد می‌کند. mRNA-1647 به عنوان یک نانوذره چربی (ASP01131) توسعه یافته است و اکنون در آزمایش‌های بالینی فاز سه قرار دارد.
ASP0113 یک واکسن DNA درمانی شامل دو پلاسمید، VCL-6365 و VCL-6368، است که به ترتیب پروتئین gB CMV انسانی و فسفرپروتئین 65 (pp65) را کد می‌کنند.
Yaohai Bio-Pharma راه‌حل CDMO یک‌پارچه برای آنتیژن CMV ارائه می‌دهد
EN
AR
HR
CS
DA
NL
FI
FR
DE
EL
IT
JA
KO
NO
PL
PT
RO
RU
ES
SV
IW
ID
LV
LT
SR
SK
SL
UK
VI
ET
HU
TH
TR
FA
AF
MS
BE
MK
UR
BN
