سنتز mRNA در محیط غیر زنده
مؤلفات اصلی mRNA شامل کپ 5'، UTR 5'، چارچوب خواندن باز (ORF)، UTR 3' و دنباله پلی A 5' هستند که برای حفظ عملکرد mRNA ضروری هستند. محققان از روشهای مختلفی برای شناسایی و بهینهسازی توالیها و ساختارهای mRNA استفاده کردهاند.
سنتز mRNA بر اساس سنتز در محیط غیرزنده (IVT) با استفاده از الگوهای DNA خطی، پلیمرازهای RNA (T3، T7 یا SP6)، نوکلئوتیدهای غیراصلاحشده یا اصلاحشده، آنزیمها و مواد شیمیایی مناسب انجام میشود.
اصلاح کپ 5'
دنبالههای mRNA ناضج در سلولهای یوکاریوتی، دارای یک کلاهک 7-متیلگوانوزین (m7G) در انتهای 5' هستند که پایداری mRNA و کارایی ترجمه را بهبود میبخشد. دو روش عمومی برای جمعآوری mRNA در محیط بیرونی سلول وجود دارد. ابتدا، mRNA میتواند در طی ترانسکریپش بیرونی سلولی با افزودن یک آناログ کلاهک به ساختار m7GpppG (مانند CleanCap) به سیستم IVT کلاهکدهی شود. این روش کلاهکدهی همزمان، ساختار طبیعی کلاهک 5' را فراهم میکند و کارایی کلاهکدهی را به حدود 90-99٪ افزایش میدهد. ثانیاً، نقشهبرداری mRNA نیز میتواند با واکنشهای انزیمی پس از ترانسکریپش بیرونی سلولی انجام شود.
اصلاح PolyA
دنباله پلی(A) نیز عمر نیمهعمر mRNA را در شرایط زنده افزایش میدهد و کارایی ترجمه mRNA را بهبود میبخشد. طول دنباله پلی(A) افزونه باید بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ نوکلئوتید باشد. علاوه بر این، آدنوزین تغییر یافته استاندارد دنباله پلی A را در برابر تجزیه توسط RNase سلولی پایدار میکند. دنباله پلی A میتواند با استفاده از تراگیرشدن درون زیستی با استفاده از الیاف DNA حاوی کد پلی A، به طول مشخصی درج شود. همچنین، پلی A پالیمراز بازتولیدی میتواند پس از تراگیرشدن mRNA، با استفاده از پلیآدنیلاسیون انزیمی استفاده شود.
اصلاح نوکلئوتیدها
نوکلئوزیدهای اصلاحشده میتوانند شناسایی و یا فعالسازی روشهای تشخیص الگو (PRR) را مهار کرده و به دو روش کاملاً متفاوت کارایی واکسنهای mRNA را افزایش دهند. افزودن برخی نوکلئوزیدهای اصلاحشده شیمیایی شامل پseudoوریدین (ψ)، 1-متیلپseudoوریدین (m1ψ)، تیووریدین (s4U) و سیتوزین 5-متیل (m5C) میتواند فعالسازی TLR7/8 و دیگر رسانههای ایمنی درونی را جلوگیری کند، که باعث کاهش قابل توجه ایمنیزایی mRNA میشود.
سیستم تحویل mRNA
برای حفظ عملکرد mRNA، نیاز است که وارد سیtoplasm میزبان شود و آنتیژنهای خاصی را بیان کند. یکی از چالشهای سختترین مواجه با واکسنهای mRNA و درمانها، تحویل mRNA به سلولهای هدف با سطح ترجمه کافی است که نیازمند سیستمهای تحویل mRNA بسیار دقیق و کارآمد است. چندین بردار تحویل mRNA توسعه یافته و استفاده شده است، شامل سلولهای دندrtیک (DCs)، پروتامین، پلیمرهای مثبت بار و لیپوزومهای مثبت بار.
مجمعهای لیپید کاتیونی با mRNA و دیگر آمادهها میتوانند به طور جمعی نانو ذرات با اندازه 80-200 نانومتر به وجود بیاورند که به آن نانو ذرات لیپیدی (LNPs) گفته میشود. به عنوان یکی از پیشرفتهترین سیستمهای تحویل mRNA، LNP شامل لیپیدهای کاتیونی قابل یونیزاسیون، فسفرلیپیدهای طبیعی، کلسترول و چندالیلیلن گلایکول (PEG) است. چندین واکسن RNA و درمانهای (siRNA و mRNA) توسط اداره مواد غذایی و دارویی ایالات متحده تأیید شده، بر پایه سیستمهای تحویل LNP است.
یائوهای بیو-فارما راهحل یکپارچه برای RNA ارائه میدهد
سفارشی سازی تحویلپذیرها
دسته بندی
|
محصولات تحویلی
|
مشخصات
|
کاربردها
|
غیر-GMP
|
مواد دارویی، mRNA
|
0.1~10 میلیگرم (mRNA)
|
تحقیقات پیش از بالینی مانند تراسپکشن سلولی، توسعه روش تحلیلی، مطالعات پیش از ثبات، توسعه فرمولاسیون
|
محصول دارویی، LNP-mRNA
|
GMP، استریلیته
|
مواد دارویی، mRNA
|
10 میلیگرم ~ 70 گرم
|
داروی نوین برای تحقیق (IND)، مجوز آزمایش بالینی (CTA)، تأمین آزمایش بالینی، درخواست مجوز تجاری زیستی (BLA)، تأمین تجاری
|
محصول دارویی، LNP-mRNA
|
5000 شیشه یا سیرینهای پیشتکمیل/ کارتidge
|