Rosnące zainteresowanie inhibitorami punktów kontrolnych układu odpornościowego (ICI) wynika ze zjawiska zwanego opornością adaptacyjną, w którym komórki nowotworowe wykazują ekspresję ligandu zaprogramowanej śmierci 1 (PD-L1), podczas gdy inne regulują ekspresję PD-L1 w odpowiedzi na cytokiny zapalne.
Tradycyjne ICI oparte na przeciwciałach monoklonalnych (mab) są szeroko stosowane w terapii i diagnostyce nowotworów. Rozwijają się technologie miniaturyzacji przeciwciał w celu poprawy skuteczności immunoterapii. Opracowano inhibitory PD1/PD-L1 na bazie nanociał, takie jak NM-01, B3, KN035, Nb97, Nb109, 3/E2 i sdAb K2. Nanoprzeciwciało jest również znane jako przeciwciało jednodomenowe (SdAb) lub zmienne o łańcuchu ciężkim (VHH).
Ze względu na niską masę cząsteczkową nanoprzeciwciała silnie penetrują tkanki i szybko i specyficznie wiążą się z antygenami, podczas gdy niezwiązane nanociał można szybko usunąć poprzez wydalanie przez nerki. W rezultacie, w porównaniu z mAb, nanociał natychmiast po podaniu wytwarza więcej sygnałów od celu do tła.
Anty-PD-1 VHH, KN035
Biblioteka immunologiczna wielbłądów odkryła pierwsze nanociało anty-PD-L1, KN035. KN035 selektywnie wiąże się z PD-L1 i zapobiega interakcji pomiędzy PD-L1 i PD-1. Podobnie jak przeciwciało anty-PD-L1, KN035 skutecznie konkuruje o pięć reszt hotspotów na powierzchni PD-L1.
Anty-PD-1 VHH, NM-01
NM-01 to przeciwciało jednodomenowe (sdAb) przeciwko PD-L1 opracowane do immunoobrazowania. Obecnie trwa badanie kliniczne II fazy, badanie PELICAN (NCT04992715), do którego 15 pacjentów zostanie włączonych w celu pomiaru ekspresji PD-L1 w NSCLC (guz pierwotny i zmiany przerzutowe) przy użyciu SPECT/CT opartego na 99mTc-NM-01 i porównać to z biopsją diagnostyczną.
Anty-PD-1 VHH, Nb97
Xian i wsp. (Uniwersytet Fudan) znaleźli kolejne przeciwciało PD1 (Nb97) metodą prezentacji fagowej. Nb97 badano w postaci białka fuzyjnego Nb97-Nb97-ludzkiej albuminy surowicy, Nb97-Nb97-HSA (MY2935). Okres półtrwania nanociała Nb97 w surowicy został przedłużony poprzez fuzję ludzkiej albuminy surowicy (HSA). Nb97-Nb97-HSA wykazał silniejsze działanie hamujące w porównaniu z humanizowanym Nb97-Fc (MY2626).
Anty-PD-1 VHH, K2
Vrije Universiteit Brussel (VUB) opracował sdAb specyficzny dla PD-L1 o nazwie K2, który hamuje oś PD-1/PD-L1. Właściwość K2 zwiększa zdolność komórek dendrytycznych do aktywacji limfocytów T i stymulacji produkcji cytokin. W połączeniu z terapią komórkami dendrytycznymi, sdAb K2 może być skuteczniejszy niż mAb PD-L1 w walce z chorobami nowotworowymi.
Anty-PD-1 VHH, B3
Nanociała można również wykorzystać do modulowania mikrośrodowiska guza jako transportery cytokin. W jednym przypadku funkcjonalne białko fuzyjne składające się z VHH (B1) specyficznego dla PD-L3 i chemokiny (CCL21, ligand chemokiny motywu CC 21) może stymulować immunoterapię poprzez transport CCL21 do środowiska PD-L1-dodatniego w celu rekrutacji powiązanych leukocytów.
Yaohai Bio-Pharma oferuje kompleksowe rozwiązanie CDMO dla VHH/sdAb
Anty-PD-1/PD-L1 VHH w fazie rozwoju
Anty-PD-1 VHH
|
System ekspresyjny
|
STAGE
|
Badania Kliniczne
|
KN035, Enwafolimab
|
Komórka HEK293
|
Zatwierdzenie
|
Nie dotyczy
|
99mTc-NM-01
|
Escherichia coli (E. coli)
|
faza 2
|
NCT04992715
|
Nb97-Nb97-HSA (MY2935)
|
Drożdże (Pichia pastoris)
|
Przedkliniczne
|
Nie dotyczy
|
99mTc-K2
|
E. coli
|
Przedkliniczne
|
Nie dotyczy
|
Białko fuzyjne B3-CCL21
|
E. coli
|
Przedkliniczne
|
Nie dotyczy
|