روش های سنتز RNA سنتی: مزایا و معایب
روشهای سنتی برای تولید RNA وجود دارد و دو مورد از پرکاربردترین روشها سنتز شیمیایی و رونویسی در شرایط آزمایشگاهی است.مولکول های بزرگ پر و پایان می شوند. اگر قطعات کوچک RNA را از طریق یک سری واکنش های شیمیایی مصنوعی تهیه کنید، سنتز شیمیایی به استفاده از واکنش های شیمیایی برای جمع آوری قطعات کوچک در کنار هم اشاره دارد. سپس این دانشمندان میتوانند توالیهای RNA را طراحی کنند که مختص به نیازشان باشد. در مقابل، رونویسی آزمایشگاهی زمانی است که پروتئینهای خاصی به نام آنزیم به رونویسی یک رشته DNA به RNA کمک میکنند. زیرا RNA اینگونه است آزمایش آزادسازی مقدار زیادی مولکول بزرگ ساخته برنامه IND در مقابل BLA با استفاده از الگوهای DNA موجود، این فرآیند نیز مهم است.
اگرچه این روش های کلاسیک ممکن است RNA با کیفیت خوب تولید کنند، اما مشکل ساز هستند. به عنوان مثال، سنتز شیمیایی می تواند بسیار گران باشد و ساخت RNA به این روش هزینه زیادی دارد. اتمام فرآیند نیز ممکن است مدت زیادی طول بکشد. کار با DNA طولانی یا پیچیده می تواند در رونویسی آزمایشگاهی چالش هایی ایجاد کند. علاوه بر این، آنزیم های مورد استفاده در این روش همیشه اشتباه نیستند و می توانند خطاهایی را به RNA تولید شده وارد کنند.
فناوری جدید: سنتز RNA
اخیراً، محققان روشهای بهتری را برای ساخت RNA نسبت به روشهای اولیه CIDR ایجاد کردهاند. در حال حاضر، یکی از این روش های جدید به عنوان سنتز فاز جامد شناخته می شود. در این روش مولکول های RNA روی سطح جامد سنتز می شوند. این به دانشمندان اجازه می دهد تا RNA با کیفیت بالا را به سرعت و با خطاهای کمتر تولید کنند. این روش واقعا مفید است زیرا ایجاد RNA را با سرعت بیشتری در حالی که کیفیت RNA را حفظ می کند امکان پذیر می کند.