افزایش کارایی تولید: چگونه فناوری مناسب سنتز RNA را انتخاب کنیم

روش‌های سنتی سنتز RNA: مزایا و معایب

روش‌های سنتی برای تولید RNA وجود دارد و دو روش پرکاربردترین آن‌ها، سنتز شیمیایی و تراگیری in vitro هستند پر کردن و پایان دادن مولکول‌های بزرگ . اگر شما قطعات کوچک RNA را از طریق یک سری واکنش‌های شیمیایی مصنوعی آماده کنید، سنتز شیمیایی به کار گرفتن واکنش‌های شیمیایی برای جمع‌آوری قطعات کوچک با هم اشاره دارد. دانشمندان سپس می‌توانند توالی‌های RNA را که به نیاز خاص خود مربوط می‌شوند طراحی کنند. در مقابل، تراگیری in vitro زمانی است که پروتئین‌های خاصی به نام انزیم‌ها کمک می‌کنند تا یک رشته DNA را به RNA تراگیری کنند. چون این روش استفاده از الگوهای DNA موجود است آزمایش آزاد سازی لوتوی مولکول بزرگ تولید شده درخواست IND نسبت به BLA استفاده از الگوهای DNA موجود، فرآیند نیز مهم است.

اگرچه این روش‌های کلاسیک ممکن است RNA با کیفیت خوب تولید کنند، اما به طور قابل توجهی مشکل‌برانگیز هستند. سنتز شیمیایی، به عنوان مثال، می‌تواند بسیار گران باشد و ساخت RNA به این روش هزینه زیادی دارد. تمام کار نیز ممکن است زمان زیادی ببرد. کار با DNA طولانی یا پیچیده می‌تواند در طرح واکنش ترانسکریپش درون زیستی (in vitro transcription) چالش‌برانگیز باشد. علاوه بر این، آنزیم‌های مورد استفاده در این روش همیشه قطعی نیستند و می‌توانند خطاهایی را در RNA تولید شده معرفی کنند.

فناوری جدید: سنتز RNA

اخیراً، محققان روش‌های بهتری برای ساخت RNA نسبت به روش‌های اولیه CIDR توسعه داده‌اند. حالا یکی از این روش‌های جدید به نام سنتز فاز جامد شناخته شده است. در این روش، مولکول‌های RNA روی یک سطح جامد سنتز می‌شوند. این اجازه می‌دهد که دانشمندان RNA با کیفیت بالا به سرعت و با خطاهای کمتری تولید کنند. این روش واقعاً مفید است زیرا امکان می‌دهد تا RNA را سریع‌تر تولید کنیم در حالی که کیفیت آن حفظ می‌شود.