CVB1-VLP: Pionier szczepionek VLP przeciwko enterowirusom

Coxsackievirus B1 (CVB1), należący do gatunku enterowirusów B, jest częstą przyczyną ostrej i cronicznej zapalenia mięśnia sercowego, rozszerzonej kardiomiopatii oraz purulentnego zapalenia opon mózgowych. Obecnie nie ma jednak szczepionki przeciwko CVB1. W czerwcu 2023 roku badacze z Uniwersytetu w Tampere opublikowali artykuł w Research Square, w którym porównano strukturę i immunogeniczność cząstek podobnych do wirusa CVB1 (VLPs) oraz kandydatów na szczepionkę zainaktywowanego całościowego wirusa, a także zbadano potencjał epigalokatechyny-3-galatanu (EGCG) jako adiuwantu szczepionkowego.

Produkcja CVB1-VLPs i zainaktywowanych szczepionek

CVB1 należy do sześciu serotypów wirusa enterowirusowego. Zakażenia CVB mogą prowadzić do poważnych skutków, zwłaszcza u osób z obniżonym immune. Aby wyprodukować CVB1-VLPs, badacze użyli wektora transferowego bakulowirusa zawierającego poliprowidę CVB1 VP0-3 oraz geny proteazy 3CD i kulturowali je w komórkach owadów w celu produkcji VLPs. Inaktywowane szczepionki CVB1 produkowane są za pomocą formaliny, przy czym izolaty CVB1 służą jako szablony zarówno dla produkcji inaktywowanej szczepionki, jak i VLP.

Ocena EGCG jako adiuwantu szczepionkowego

Chociaż VLP mogą działać lepiej niż tradycyjne metody produkcji szczepionek, ich immunogeniczność może być słaba, często wymagając adiuwantów do zwiększenia efektywności. EGCG, cząsteczka polifenolowa występująca w herbie zielonej, została badana pod kątem jej właściwości przeciwwirusowych i potencjału jako adiuwantu szczepionkowego. Badanie wykazało, że użycie Tween 80 podczas oczyszczania VLP znacząco poprawiło stabilność i wydajność CVB1-VLP.

Badanie oceniło również wpływ EGCG oraz szczepionek CVB1 inaktywowanych formaliną przez instylację nosową, porównując je ze szczepionką CVB1-VLP lub w połączeniu z EGCG. Wyniki wykazały, że CVB1 inaktywowany formaliną indukuje zrównoważoną odpowiedź immunologiczną obejmującą odporność cieczową, śluzowcami i komórkami, co czyni go obiecującą szczepionką śluzowcową. W przeciwieństwie do tego, gdy CVB1-VLP były stosowane same lub w połączeniu z EGCG, komórki układu odpornościowego mogły absorbować VLP, ale nowe adjuwanty śluzowe były potrzebne, aby wzmacniać ich immunogeniczność.

Analiza CryoEM została użyta do porównania struktur CVB1-VLP oraz cząsteczek CVB1 inaktywowanych formaliną stosowanych w szczepionkach nosowych. Wyniki ujawniły różnice między VLP a naturalnymi cząstkami CVB1, dostarczając podstaw strukturalnych dla zrozumienia różnic w immunogeniczności. Choć VLP mają względnie niską immunogeniczność, ich stabilność sprawia, że są one wartościowe w procesie opracowywania szczepionek.

W dziedzinie rozwoju szczepionek Yaohai Bio-Pharma wyłoniła się jako prowadzący dostawca usług związanych ze szczepionkami VLP, dysponując dziesięcioletnim doświadczeniem w tym obszarze. Zrozumiewając unikalne potrzeby badań nad szczepionkami, Yaohai oferuje dostosowane rozwiązania spełniające konkretne wymagania, w tym włączenie specjalnych adjuwantów.

Wnioski

Ten artykuł dostarcza nowych spostrzeżeń na temat rozwoju szczepionek CVB1, podkreślając potencjał szczepionek CVB1 inaktywowanych formaliną oraz szczepionek opartych na VLP w odniesieniu do odporności śluzowatej i wskazując na potrzebę nowych adjuwantów śluzowych. Ponadto, potencjał EGCG jako adjuwanta szczepionkowego wymaga dalszych badań.

Yaohai Bio-Pharma aktywnie poszukuje globalnych partnerów instytucjonalnych lub indywidualnych i oferuje najbardziej konkurencyjne wynagrodzenie w branży. Jeśli masz jakiekolwiek pytania, prosimy o kontakt: [email protected]