Traditionele RNA-synthesemethoden: voor- en nadelen
Er zijn traditionele manieren om RNA te produceren, en twee van de meest gebruikte methoden zijn chemische synthese en in vitro transcriptie.Vullen en afwerken van grote moleculen. Als je kleine RNA-stukjes bereidt door middel van een reeks synthetische chemische reacties, verwijst chemische synthese naar het gebruiken van chemische reacties om de kleine stukjes samen te voegen. Deze wetenschappers kunnen vervolgens RNA-sequenties ontwerpen die specifiek zijn voor wat ze nodig hebben. In vitro transcriptie daarentegen is wanneer speciale eiwitten, enzymen genaamd, helpen om een DNA-streng te transcriberen in RNA. Want dit is hoe RNA Testen van de vrijgave van grote moleculen geproduceerd IND vs BLA-aanvraag het proces is ook belangrijk, omdat er gebruik wordt gemaakt van bestaande DNA-sjablonen.
Hoewel deze klassieke methoden RNA van goede kwaliteit kunnen produceren, zijn ze nogal problematisch. Chemische synthese kan bijvoorbeeld erg duur zijn en het construeren van RNA op die manier kost veel geld. Het voltooien van het proces kan ook lang duren. Werken met lang of complex DNA kan uitdagingen opleveren bij in vitro transcriptie. Bovendien zijn de enzymen die in deze methode worden gebruikt niet altijd waterdicht en kunnen ze fouten introduceren in het gegenereerde RNA.
Nieuwe technologie: RNA-synthese
Recenter hebben onderzoekers betere methoden ontwikkeld om RNA te maken dan die eerste CIDR-methoden. Nu is een van deze nieuwe methoden bekend als vaste-fasesynthese. Bij deze methode worden RNA-moleculen gesynthetiseerd op een vast oppervlak. Dat stelt wetenschappers in staat om snel en met minder fouten RNA van hoge kwaliteit te produceren. Deze methode is erg handig omdat het mogelijk maakt om RNA sneller te creëren terwijl de kwaliteit van RNA behouden blijft.