Recombinante subeenheidvaccins, ook bekend als recombinante eiwitvaccins, bestaan uit virale of bacteriële antigenen, die bestaan uit enkele en eenvoudige eiwitten of een complexe structuur zoals virusachtig deeltje (VLP). Recombinante subeenheidvaccins worden gegenereerd met behulp van recombinant-DNA-technologie.
Verschillende expressiesystemen zoals bacteriën (Escherichia coli), gisten (Saccharomyces cerevisiae, Hansenula polymorpha, Pichia pastoris), insectencellen, zoogdiercellen of zelfs planten kunnen worden toegepast om de uitdagingen en knelpunten van de productie van recombinante eiwitvaccins het hoofd te bieden.
Het eerste subeenheidvaccin tegen het hepatitis B-virus (HBV), Heptavax, werd in 1986 goedgekeurd. Heptavax wordt zelf geassembleerd tot VLP op basis van hepatitis B-oppervlakteantigeen (HBsAg) met behulp van gist S. cerevisiae als expressiesysteem. Daarna werd HPV, een vaccin dat zich richt op het humaan papillomavirus en gebruikmaakt van structureel L1-eiwit, geïntroduceerd en in 2006 en 2007 op de markt gebracht. Dit was een enorm succes en leidde vervolgens tot goedkeuring van verschillende recombinante subeenheidvaccins tegen virussen of bacteriën.
Goedgekeurde recombinante subeenheidvaccins
Recombinante subeenheidvaccins in ontwikkeling (gedeeltelijk)
Yaohai Bio-Pharma biedt one-stop-CDMO-oplossing voor recombinant subeenheidvaccin
Referentie:
Cid R, Bolívar J. Platformen voor de productie van op eiwitten gebaseerde vaccins: van klassieke tot strategieën van de volgende generatie. Biomoleculen. 2021 juli 21;11(8):1072. doi: 10.3390/biom11081072.
NL
EN
AR
HR
CS
DA
FI
FR
DE
EL
IT
JA
KO
NEE
PL
PT
RO
RU
ES
SV
IW
ID
LV
LT
SR
SK
SL
UK
VI
ET
HU
TH
TR
FA
AF
MS
BE
MK
UR
BN
