آنتی ژن یک ذره خارجی یا یک آلرژن است که به یک آنتی بادی خاص یا گیرنده سلول T متصل می شود. به دلیل توانایی آنها در تحریک پاسخ ایمنی و میل ترکیبی بالا با آنتی بادی ها، آنتی ژن های ویروس ها، باکتری ها، تک یاخته ها و حتی سلول های تومور، به طور گسترده ای به عنوان ترکیب واکسن و ابزار تشخیصی استفاده می شود.
آنتی ژن های رایج در واکسن ها یا کیت های تشخیص آنتی بادی استفاده می شود
استخراج | آنتی ژنها |
ویروس هپاتیت B (HBV) | آنتی ژن سطحی هپاتیت B (HBsAg)، آنتی ژن هسته هپاتیت B (HBcAg) |
ویروس هپاتیت C (HCV) | پروتئین های هسته و پروتئین های غیر ساختاری (NS3، NS4 و NS5) |
ویروس هپاتیت E (HEV) | HEV ORF2 |
نقص سیستم ایمنی بدن (HIV) | پروتئین های هسته و پوشش HIV |
ویروس T-Lymphotropic انسانی (HTLV) | آنتی ژن gp21، p24 |
سیتومگالوویروس (CMV) | در انتظار به روز رسانی |
ویروس سرخجه | گلیکوپروتئین E1، گلیکوپروتئین E2 |
مرض سل | ESAT6، CFP10 |
تروپونما pallidum | لیپوپروتئین 15 کیلو دالتون (Tp15)، لیپوپروتئین 17 کیلو دالتون (Tp17)، لیپوپروتئین 44.5 کیلو دالتون (Tp44.5، TmpA) و لیپوپروتئین 47 کیلو دالتون (Tp47) |
تریپانوزوما کروزی | آنتی ژن های FP3، FP6، FP10 و TcF |